پل هوایی

سالها بود که دور از فضای وبلاگ بودم 
امروز به پرتو سامانه نجم یادم افتاد وبلاگ دور افتاده و غمگینی دارم که حرف دل در آن می نوشتم. 

باورتون میشه تمام مطالب وبلاگ خواندم
حتی برای  این مطلبم  اشک ریختم


https://polhavae.kowsarblog.ir/%D9%85%D9%86-%D9%88-%D8%AD%D8%B3%D8%B1%D8%AA-%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85  


چقدر دلم برای این فضا تنگ شده بوده.

دیروز به واسطه شغلم به مکانی رفتم که کارگران  مشغول ساخت و ساز بودند، یکی از همکاران  شیشه ماشینش را با عکس شهید حججی مزین کرده بود.

در گرماگرم صحبت بودیم که یکی از کارگران به طرفمان آمد، نگاهش به طرف عکس بود.

نگاه با معنی 

انگار داشت نگاه نازدانه اش می کرد.

بله!!! اشتباه نبود

خودش بود آقای حججی!!!!! پدر شهید جهانی شهید محسن حججی 

با اون لباس های کارگری با اون دستای محکم و قوی داشت کارگری می کرد.

اولش تعجب کردم که چرا ایشان کارگری می کنند ولی بعدش به حال خودم نزاره کردم و گفتم اگه ایشان اینقدر اخلاص نداشت که پسری مثل محسن تربیت نمی کرد.

کاااااش همه مسئولین نگاهی به پدر شهید حججی می کردند و مانند او هم سطح مردم می شدند. 

خوشا به سعادتتان پدر شهید

پ ن: زبان حال همسر