روزهای سرد زمستان و  تلاش و جدیت من برای درس و کنکور بود. به خیال خودم میخاستم خانم مهندس بشم. تلاشم دوچندان شده بود از صبح به کتابخانه می رفتم و عصر برمیگشتم، کتاب ِتست ها را بالا و پایین می کردم . از نوشتن نکات مهم گرفته بود تا خواندن « بیشتر بدانید » سعی می کردم چیزی از چشمم نیفته.

دغدغه ام این بود که تو دانشگاه سمیه قبول بشم، هم محیطش خانمی بود هم نزدیک ترین مکان و از همه مهمتر دولتی بود.

تو این اوضاع و احوال به همه چیز فکر می کردم جز ازدواج…. نه کتاب هزار سوال از خاستگار خوانده بودم نه مردان مریخی زنان ونوسی کل کتاب هایی که خوانده بودم ویژوال بیسیک بود و الگوریتم و…

یه روز که از کتابخانه برگشتم، و با ذوق قره قوروت میخوردم و کیف می کردم از مزه آن مامان بهم گفت زیاد ترشی نخور میخایم یه چیزی بهت بگم هنگ میکنی، بعد با یه ذوق درون وجودی گفت بابا میخواد شوهرت بده. قیافه ی من اون لحظه دیدنی بود….

از چگونه صورت گرفتن ازدواج تو اوج کنکور می گذرم….

شب خواستگاری رسید همه ذوق می کردن و من مونده بودم چی باید بگم از چی شروع کنم، کجا خاتمه بدم. تو ذهن من جدول مندلیف موج می زد نه تست روانشناسی همسر، با خودم گفتم بهش میگم میخوام مهندس بشم، باید بزاره ادامه تحصیل بدم یه صدایی تو ذهنم مثل همون جوال دوزی که به خود میزنن  بهم گفت  خوب دختر حالا درس خواندی و اخلاق نداشت همسرت میخوای چیکار کنی اینا را بزار اولویت آخرت حرف دیگه بزن …. 

تو این همه هیا هو بودم که یهو یه چیز رسید به ذهنم رو کردم به مادر داماد و بهش گفت من ازتون یه سوال دارم. خیلی خونسرد و با اعتماد به نفس کامل گفت: بپرس 

گفتم: از پسرتان راضی هستید؟؟؟؟؟؟

یهو چشماش گرد شد. تو ذهن خودش فکر کرده بود من الان بهش میگم پسرت ماشین داره؟ خانه داره؟ درآمدش خوبه؟ 

لپاش قرمز شده بود آب دهنش قورت داد انتظار چنین سوالی از یه دختر کم سن و سال نداشت به فکر فرو رفت. (فکر کنم از بچگی تا بزرگ سالی پسرش تو همون چند لحظه مرور کرد) 

رو کرد بهم،  گفت خدا ازش راضی باشه 

گفتم: اگه مادرشون  ازش راضی باشه خدا هم ازش راضیه.

اینبار محکم تر از قبل بهم گفت: ازش راضی ام پسر خوبیه

اینو که بهم گفت ته دلم محکم شد. دیگه درست تصمیم گرفتم و توکل به خدا کردم. 

خداروشکر